Hoe haal je een goed rendement op je aandelenportefeuille? Kijk welk de fondsmanagers goed beleggen en aap ze na, zo ontdekte een gepensioneerde Britse hoogleraar.  Probeer vooral niet zelf te denken.

Onder economen is het relatief nieuwe gebied dat economische theorieën en psychologie samenbrengt al een tijdje hip. Tot nu toe wisten professionele beleggers echter geen munt uit te slaan uit de gedragseconomie. Totdat een gepensioneerde hoogleraar Finance begon met beleggen en zijn fonds AlthenaInvest oprichtte. Intussen heeft de Britse zakenkrant Financial Times de krasse knar in het vizier, want hij belegt op een vrij ongebruikelijke manier.

Doelbebuste strategie

Tom Howard belegt in tien aandelen waarvan hij de naam niet kent. Bovendien weet hij niet op welke koers hij de aandelen heeft gekocht. Geen grap, want zit er wel degelijk een gedachte achter de strategie van de voormalige wetenschapper.

Tom Howard besloot uit te pluizen wat succesvolle, actieve beleggers onderscheid van anderen.  Hij ontdekte dat deze succesvolle beleggers consequent een aantal gedragingen vertonen. Net als de slechtste beleggers overigens. Succesvolle beleggers hebben een ijzeren discipline en volgen hun strategie consistent en met overtuiging.

Wedden op dat ene paard

Hij ontdekte dat succesvolle beleggers slechts in een paar aandelen beleggen. Hij haalt hierover maar al te graag superbelegger Warren Buffett aan die diversificatie ook wel “deworsification” noemt. Anders gezegd: je verkleint je kans op verlies maar je vergroot niet je kans op monsterwinst.

Op basis van deze inzichten heeft Howard een beleggingsfonds opgericht dat ervan uit gaat dat de aandelen die  succesvolle beleggers in hun portefeuille hebben zullen stijgen, en dat de aandelen die de 'sufferds' kopen juist zullen dalen.

Van 1997 tot 2012 rendeerde de Amerikaanse aandelenindex S&P500 zo’n 6,1 procent per jaar. De portefeuilles van de actieve en geconcentreerde fondsmanagers steeg gemiddeld  13,9 procent per jaar in diezelfde periode.

Anoniem

De aandelenportefeuilles van de winnaars leveren Howard een lijst op van aandelen die in aanmerking komen om in te stappen. Hij anonimiseert echter heel bewust de namen van de aandelen om te voorkomen dat zijn beoordelingsvermogen wordt vertroebeld door enige emotie rondom het bedrijf in kwestie.

Prijs niet relevant

Bovendien wil hij de prijs van de aandelen die in aanmerking komen niet weten. Aangezien hij denkt dat er aardige koerswinst in het vat zit, is de instapprijs wat hem betreft niet relevant. Door het niet te weten vermijd hij bovendien een van de bekendste valkuilen van beleggers: afkeer van verlies.

Deze strategie legt de gepensioneerde academicus bepaald geen windeieren. Sinds de start van zijn fonds in 2004 steeg het maar liefst 66 procent in waarde.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl